Rijst en curry en andere zaken
Door: Margriet
Blijf op de hoogte en volg Margriet en Bram
01 Juni 2014 | Sri Lanka, Negombo
Twee weken verder...tijd voor een nieuw verslag.
Op dit moment zit ik lekker op onze koele kamer (met airco dus!). Buiten is het te warm om een voet te verzetten. Volgens Andy, de gastheer van de B&B waar we nu zijn, is er sprake van extreem warm weer. Bram is er toch nog even op uit, naar het strand, aan de overkant van de weg, daar waait tenminste nog een lekker windje.
Op het strand is van alles te zien en te vinden, Bram heeft al een mooie Spirula schelp gevonden. Je ziet krabbetjes wegschieten, koeien en varkens lopen wat te scharrelen naar eten. Vissers proberen wat vis te vangen.
Vanochtend vroeg, rond de klok van 7 uur, hebben we een prachtige boottrip gemaakt op de Negombo Lagoon, waar ons huis op uitkijkt. Doel was om vogels te spotten en misschien ook nog wat aapjes. Die laatsten speelden helaas verstoppertje, maar we hebben wel vogels gezien.
Laten we even terug gaan naar het vorige verhaal. We waren toen nog in Ambalangoda. Na een week zijn we daar weer vertrokken, we wilden naar Kandy. Maar dat zou een te lange reis zijn voor één dag, dus we hebben een overnachting geboekt in Colombo. We zijn even de stad in geweest, maar we waren het snel zat in deze drukke, warme, lawaaierige stad.
De treinreis naar Kandy was erg mooi. Kandy ligt in de bergen, dus we werden getrakteerd op mooie uitzichten onderweg.
Kandy is een grote stad, een flink drukke stad. Alles rijdt er door elkaar, wankele autootjes, oude bussen en vooral veel tuk tuks. Een getoeter van jewelste. Ergens torent een tien meter hoog Boeddha-beeld boven het verkeer uit, zijn serene glimlach vormt een behoorlijk contrast met wat er voor zijn voeten gebeurt. Kandy is ook een belangrijke en rijke stad. Vroeger haalde de VOC daar al kaneel vandaan. Rond Kandy zijn veel theeplantages.
De temperatuur is er ook wat aangenamer, omdat het hoger ligt.
We vonden in Kandy, via een tuktuk taxichauffeur, al snel een mooi en goedkoop guesthouse. Prachtig gelegen in de heuvels van Kandy, een paar kilometer van de drukke stad. Als we op de veranda zaten konden we lekker koekeloeren naar het dagelijkse leven van de mensen om ons heen. Dat was leuk: vrouwen die de was deden in het riviertje naast ons guesthouse, de bakker die langskomt met zijn karretje (je hoorde hem al aankomen... altijd hetzelfde deuntje - Für Elise). Soms praten we met de mensen. Er zijn prachtige figuren bij. De schoolkinderen in hun altijd smetteloos witte schooluniform. De jongen met het syndroom van Down die elke ochtend ons een hand kwam geven als we op de veranda zaten. Tegen de heuvel aan waren allemaal kleine huisjes geplakt, heel bijzonder, je kon eindeloos blijven lopen, steeds weer een klein straatje, een trapje. Onderweg steeds kleine kinderen die "Hello" of "Goodbye" riepen en dan giechelend wegkropen. Je bent toch wel opvallend in deze omgeving als blanke vreemdeling.
Daar moet ik wel wat aan wennen hoor, we worden op straat voortdurend aangesproken door allerlei mensen (lees: mannen). "Were you come from, were you going, whats your name, do you like Sri Lanka". En dan heb je het nog niet over de taxi (tuk tuk) chauffeurs die ons voortdurend overal heen willen brengen.
Ach.. het hoort erbij. Ik heb me aangewend om vriendelijk glimlachend, tegelijkertijd hoofdschuddend "No" te zeggen.
In Kandy hebben we veel gewandeld, de temperatuur was er iets lager, dat was fijn. Op een dag kwamen we bij een natuurpark uit, waar je junglewandelingen kon maken. Dat was leuk, daar hadden we zin in. Het kon niet direct, we moesten eerst een permit halen bij het gemeentehuis. Twee uur later, nadat Bram in zijn beste Engels nog een verklaring moest schrijven waarom we zo'n permit wilden hebben, was het geregeld.
De volgende dag zijn we met een gids op pad gegaan. Het was een prachtige wandeling door een mooi ruig gebied. Er leven ook luipaarden, maar die hebben we, helaas/gelukkig, niet gezien. Maar wel een barkdeer ( soort hert), papegaaien, vlinders, een slang. Bram heeft nog even zijn Tarzankant laten zien door aan een liaan door de jungle te zwieren.
In Kandy hebben we veel bij lokale tentjes gegeten. Helaas voor Bram was er een keertje iets niet goed met het vlees, hij is er een aantal dagen ziek van geweest. Tja... dat kan gebeuren, met vlees moet je altijd oppassen. We eten daarom ook vaak vegetarisch. Er wordt hier veel rijst met curry gegeten, soms heel spicy. Gelukkig houden we daar allebei wel van, alhoewel Bram meer pepers aan kan dan ik.
Het schijnt wel heel gezond te zijn, dat heb ik gelezen in de Sri Lankese Sunday Times.
We zijn ook een dagje gewoon een trein ingestapt om nog eens wat verder de omgeving te verkennen. Op een gegeven moment ergens uitgestapt en gevraagd hoe laat de trein weer naar Kandy zou gaan. Om 15.10 uur, zei iemand van de spoorwegen. Een ander zei: 15.30 uur. Het zekere voor het onzekere nemend waren we om 15.00 uur terug. Maar er kwam geen trein, niet om tien over drie, niet om half vier. De meeste mensen spraken geen Engels op het station, dus het bleef onduidelijk wat er aan de hand was. Pas om 17.00 uur kwam er een trein aan kachelen. We vroegen het nog even na bij de conducteur en die beaamde dat het de trein naar Kandy was. Nee dus, de trein stopte niet bij Kandy, wel bij een stadje op 8 km afstand. Daar dus maar uitgestapt, inmiddels was het al 21.00 uur, treinen blijven onderweg ook regelmatig een poosje stilstaan namelijk. We waren zo gaar als boter. Het laatste stukje maar met een tuktuk gedaan. Het bijzondere vond ik dat de mensen om ons heen zo gelaten er onder zijn. Komt de trein niet? Nou dan wachten we toch rustig. Blijft hij een poosje stilstaan, no problem. Iedereen blijft rustig zitten en wacht gelaten af tot hij weer gaat rijden.
Ik hoorde van iemand in Sri Lanka dat blanke mensen vaak zo nerveus en gestresst zijn. Herkenbaar voor mij. Als er iets is, wil ik graag direct weten wat er is, wil ik actie ondernemen enzo.
Leerzame momenten dus!
Na een weekje Kandy zijn we dit keer met de bus terug gegaan naar de kust. Bijna vier uur hobbelen. Om de laatste week nog lekker bij het water door te kunnen brengen.
We zitten nu in een fijne homestay (een soort B&B), op een smal stukje land tussen de Negombo Lagoon en de Indische Oceaan. Prachtig plekje. We worden heel goed verzorgd door Andy en Sam. De laatste heeft altijd in een restaurant gewerkt, dus hij maakt heerlijke maaltijden voor ons klaar elke avond. Genieten dus.
We lopen veel (dat moet wel met dat lekkere eten) en genieten van de mooie natuur, leuke gesprekjes met de mensen om ons heen.
We zijn ons ook aan het voorbereiden op ons volgende reisdoel: India. Fijn om daar de tijd voor te hebben. Dat is nog wel iets waar ik aan moet wennen hoor: je hebt overal zeeën van tijd voor. Heel relaxt, maar toch ook zo anders dan ik gewend was.
Op 5 juni a.s. vliegen we naar India, op zoek naar nieuwe avonturen. Het was heerlijk om de eerste drie weken in Sri Lanka te zijn. Een prachtig land, met vriendelijke mensen, mooie natuur en heerlijke eten!
Op dit moment zit ik lekker op onze koele kamer (met airco dus!). Buiten is het te warm om een voet te verzetten. Volgens Andy, de gastheer van de B&B waar we nu zijn, is er sprake van extreem warm weer. Bram is er toch nog even op uit, naar het strand, aan de overkant van de weg, daar waait tenminste nog een lekker windje.
Op het strand is van alles te zien en te vinden, Bram heeft al een mooie Spirula schelp gevonden. Je ziet krabbetjes wegschieten, koeien en varkens lopen wat te scharrelen naar eten. Vissers proberen wat vis te vangen.
Vanochtend vroeg, rond de klok van 7 uur, hebben we een prachtige boottrip gemaakt op de Negombo Lagoon, waar ons huis op uitkijkt. Doel was om vogels te spotten en misschien ook nog wat aapjes. Die laatsten speelden helaas verstoppertje, maar we hebben wel vogels gezien.
Laten we even terug gaan naar het vorige verhaal. We waren toen nog in Ambalangoda. Na een week zijn we daar weer vertrokken, we wilden naar Kandy. Maar dat zou een te lange reis zijn voor één dag, dus we hebben een overnachting geboekt in Colombo. We zijn even de stad in geweest, maar we waren het snel zat in deze drukke, warme, lawaaierige stad.
De treinreis naar Kandy was erg mooi. Kandy ligt in de bergen, dus we werden getrakteerd op mooie uitzichten onderweg.
Kandy is een grote stad, een flink drukke stad. Alles rijdt er door elkaar, wankele autootjes, oude bussen en vooral veel tuk tuks. Een getoeter van jewelste. Ergens torent een tien meter hoog Boeddha-beeld boven het verkeer uit, zijn serene glimlach vormt een behoorlijk contrast met wat er voor zijn voeten gebeurt. Kandy is ook een belangrijke en rijke stad. Vroeger haalde de VOC daar al kaneel vandaan. Rond Kandy zijn veel theeplantages.
De temperatuur is er ook wat aangenamer, omdat het hoger ligt.
We vonden in Kandy, via een tuktuk taxichauffeur, al snel een mooi en goedkoop guesthouse. Prachtig gelegen in de heuvels van Kandy, een paar kilometer van de drukke stad. Als we op de veranda zaten konden we lekker koekeloeren naar het dagelijkse leven van de mensen om ons heen. Dat was leuk: vrouwen die de was deden in het riviertje naast ons guesthouse, de bakker die langskomt met zijn karretje (je hoorde hem al aankomen... altijd hetzelfde deuntje - Für Elise). Soms praten we met de mensen. Er zijn prachtige figuren bij. De schoolkinderen in hun altijd smetteloos witte schooluniform. De jongen met het syndroom van Down die elke ochtend ons een hand kwam geven als we op de veranda zaten. Tegen de heuvel aan waren allemaal kleine huisjes geplakt, heel bijzonder, je kon eindeloos blijven lopen, steeds weer een klein straatje, een trapje. Onderweg steeds kleine kinderen die "Hello" of "Goodbye" riepen en dan giechelend wegkropen. Je bent toch wel opvallend in deze omgeving als blanke vreemdeling.
Daar moet ik wel wat aan wennen hoor, we worden op straat voortdurend aangesproken door allerlei mensen (lees: mannen). "Were you come from, were you going, whats your name, do you like Sri Lanka". En dan heb je het nog niet over de taxi (tuk tuk) chauffeurs die ons voortdurend overal heen willen brengen.
Ach.. het hoort erbij. Ik heb me aangewend om vriendelijk glimlachend, tegelijkertijd hoofdschuddend "No" te zeggen.
In Kandy hebben we veel gewandeld, de temperatuur was er iets lager, dat was fijn. Op een dag kwamen we bij een natuurpark uit, waar je junglewandelingen kon maken. Dat was leuk, daar hadden we zin in. Het kon niet direct, we moesten eerst een permit halen bij het gemeentehuis. Twee uur later, nadat Bram in zijn beste Engels nog een verklaring moest schrijven waarom we zo'n permit wilden hebben, was het geregeld.
De volgende dag zijn we met een gids op pad gegaan. Het was een prachtige wandeling door een mooi ruig gebied. Er leven ook luipaarden, maar die hebben we, helaas/gelukkig, niet gezien. Maar wel een barkdeer ( soort hert), papegaaien, vlinders, een slang. Bram heeft nog even zijn Tarzankant laten zien door aan een liaan door de jungle te zwieren.
In Kandy hebben we veel bij lokale tentjes gegeten. Helaas voor Bram was er een keertje iets niet goed met het vlees, hij is er een aantal dagen ziek van geweest. Tja... dat kan gebeuren, met vlees moet je altijd oppassen. We eten daarom ook vaak vegetarisch. Er wordt hier veel rijst met curry gegeten, soms heel spicy. Gelukkig houden we daar allebei wel van, alhoewel Bram meer pepers aan kan dan ik.
Het schijnt wel heel gezond te zijn, dat heb ik gelezen in de Sri Lankese Sunday Times.
We zijn ook een dagje gewoon een trein ingestapt om nog eens wat verder de omgeving te verkennen. Op een gegeven moment ergens uitgestapt en gevraagd hoe laat de trein weer naar Kandy zou gaan. Om 15.10 uur, zei iemand van de spoorwegen. Een ander zei: 15.30 uur. Het zekere voor het onzekere nemend waren we om 15.00 uur terug. Maar er kwam geen trein, niet om tien over drie, niet om half vier. De meeste mensen spraken geen Engels op het station, dus het bleef onduidelijk wat er aan de hand was. Pas om 17.00 uur kwam er een trein aan kachelen. We vroegen het nog even na bij de conducteur en die beaamde dat het de trein naar Kandy was. Nee dus, de trein stopte niet bij Kandy, wel bij een stadje op 8 km afstand. Daar dus maar uitgestapt, inmiddels was het al 21.00 uur, treinen blijven onderweg ook regelmatig een poosje stilstaan namelijk. We waren zo gaar als boter. Het laatste stukje maar met een tuktuk gedaan. Het bijzondere vond ik dat de mensen om ons heen zo gelaten er onder zijn. Komt de trein niet? Nou dan wachten we toch rustig. Blijft hij een poosje stilstaan, no problem. Iedereen blijft rustig zitten en wacht gelaten af tot hij weer gaat rijden.
Ik hoorde van iemand in Sri Lanka dat blanke mensen vaak zo nerveus en gestresst zijn. Herkenbaar voor mij. Als er iets is, wil ik graag direct weten wat er is, wil ik actie ondernemen enzo.
Leerzame momenten dus!
Na een weekje Kandy zijn we dit keer met de bus terug gegaan naar de kust. Bijna vier uur hobbelen. Om de laatste week nog lekker bij het water door te kunnen brengen.
We zitten nu in een fijne homestay (een soort B&B), op een smal stukje land tussen de Negombo Lagoon en de Indische Oceaan. Prachtig plekje. We worden heel goed verzorgd door Andy en Sam. De laatste heeft altijd in een restaurant gewerkt, dus hij maakt heerlijke maaltijden voor ons klaar elke avond. Genieten dus.
We lopen veel (dat moet wel met dat lekkere eten) en genieten van de mooie natuur, leuke gesprekjes met de mensen om ons heen.
We zijn ons ook aan het voorbereiden op ons volgende reisdoel: India. Fijn om daar de tijd voor te hebben. Dat is nog wel iets waar ik aan moet wennen hoor: je hebt overal zeeën van tijd voor. Heel relaxt, maar toch ook zo anders dan ik gewend was.
Op 5 juni a.s. vliegen we naar India, op zoek naar nieuwe avonturen. Het was heerlijk om de eerste drie weken in Sri Lanka te zijn. Een prachtig land, met vriendelijke mensen, mooie natuur en heerlijke eten!
-
01 Juni 2014 - 21:51
F. Amily:
Hoi Brem en Mergriet,
We hebben weer genoten (zowel wal- als deze keer ook kokos- noten) van dit rijs(t)verslag!
Ook leuk om eens een paar foto's te zien... dat illustreert erg goed datgene waar over wordt
geschreven! Het is echt een hele andere wereld daar! En ook zeker in de stad; met die drukte
en tuc tucs! Ik ben maar wat blij dat ik daar niet in te wonen; ik zou er gek worden, denk ik!
Ik zie uit naar jullie volgende belevenissen en hoop ook wat mooie foto's te zien van natuurlijke
zaken; dus mooie vogels, spinnen, andere wezens en bijzondere bomen, struiken bloemen e.d.
Het ga jullie goed! Ben benieuwd of we jullie bij het volgende verslag zien in foto of india...
Hartelijke groeten, namens ons allemaal!
F.Amily -
01 Juni 2014 - 22:13
Hanneke:
Lieve verre M&A,
Ik kan niet tippen aan de bijdehandheid van bovengenoemde schrijver/ster! Maar wil toch even laten weten dat ik het ook erg leuk vond om je stukje te lezen, Margriet. Je schrijft leuk! Ook leuk om wat foto's te zien. Wat een fleurige kleren hebben de vrouwen toch aan. En die slang... brrr! Dan toch maar liever een 30 meter lange tuinslang.
Geniet nog even van Sri Lanka en tot de volgende mail/sms!
Liefs, H. -
01 Juni 2014 - 22:30
Els Ekelmans:
Hai Bram en Margriet,
Leuk om van jullie te horen; veel nieuwe indrukken zo te lezen! En je móet daar wel onthaasten begrijp ik want ze doen daar gewoon niet aan......
Tja, vanmorgen ben ik weer eens in de Emmaüsdienst geweest en dan is het toch raar om jullie nu zo ver weg voor te stellen terwijl het zo gewoon is jullie in de kerk aan te treffen.
Het ga jullie goed! XXX Els & Aad en Wouter
-
02 Juni 2014 - 06:59
De Polletjes:
Hoi lieve pa en Margriet,
Leuk om weer een verslag van jullie te lezen!
Jullie kunnen er later misschien een boek van maken want het leest lekker weg ;-)
Bijzondere plekjes, contact met mensen, precies wat jullie wilden volgens mij...
Met eten inderdaad oppassen, maar heet eten is verstandig in dat soort landen en wat ook goed schijnt te zijn is elke dag een coca cola (zou ik hier nooit zeggen ;-)
Nog even genieten van Sri Lanka en dan verder... We zijn benieuwd naar India!
Goede reis!
Liefs van ons 4
Ps. Gisteren hebben we mooie schilderijen gemaakt met jou verf, pa! -
02 Juni 2014 - 14:31
Ims:
Hey Margriet en Bram,
Het klinkt allemaal wel heerlijk, Margriet! Lekker de tijd kunnen nemen voor het onderzoeken en ervaren van een nieuwe omgeving.
Ik moest wel lachen om jullie trein-avontuur. Dan valt de vertraging bij de NS nog wel mee!
Veel (voor)pret voor India en een goede reis!
xxx Ims
-
02 Juni 2014 - 17:32
Oma Bebs:
Hoi,
Klinkt allemaal heel mooi en spannend, maar na de te foto's te hebben gezien.
Kom op Bram, je moet je wel aanpassen aan de gewoontes en hempie uit hoor!!
Geweldig wat jullie allemaal zien en meemaken en waar ik het meest jaloers op ben is het eten.
I love curries. Dat wordt in India nog beter.
Mooi om te horen hoe rustig de mensen blijven als de zaken anders lopen dan verwacht.
Heel leerzaam. Goed oefenen dus. Geniet van al het moois en de leuke contacten.
Warme, of liever iets koelere? groeten, Oma Bebs
-
06 Juni 2014 - 16:22
Suzanne:
Leuk om zo mee te reizen in Azië!
Ben benieuwd waar jullie nu zijn.
Enjoy!
X suzanne -
12 Juni 2014 - 00:22
Evelien:
Ha Bram en Margriet,
Wat leuk om weer mee te genieten van jullie reis. Het lijkt me heel relaxed om een tijd zo te leven en te genieten van een hele andere omgeving. Veel plezier in India!!
groetjes, Evelien -
12 Juni 2014 - 08:35
Anja:
Hallo Margriet en Bram
Whow,wat een beleving .
Heerlijk om zo te kunnen genieten .
Jullie krijgen de groeten van de kinderen ,vaak hoor je nog ?
Maar dat mag wel van juf Margriet is zo afgesproken.
Ja ja vergeten is er niet bij
Geniet maar lekker zodat wij heerlijk kunnen meegenieten van de leuke,mooie verslagen
groetjes Anja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
